بررسی نفوذپذیری بتن خود‌تراکم حاوی دودۀ سیلیسی و سربارۀ کورۀ آهنگدازی

امروزه مواد جایگزین سیمان بطور گسترده‌ای در انواع بتن استفاده می‌شوند و درصد قابل توجهی از حجم سیمان مصرفی در صنعت بتن دنیا را به خود اختصاص داده اند. با این وجود در کشور ایران استفاده از این مواد محدود است و نیاز به توجه بیشتر به این مواد در پروژه‌های عمرانی کشور احساس می‌شود. در بتن خودتراکم نیز مواد جایگزین سیمان بسته به ویژگی های آنها می توانند مزایایی چون کاهش هزینۀ تولید، بهبود رئولوژی، کاهش حرارت هیدراسیون و بهبود دوام بتن را در اختیار قرار دهند. در این مقاله نتایج حاصل از یک مطالعۀ آزمایشگاهی در‌خصوص تاثیر سربارۀ کورۀ آهنگدازی و دودۀ سیلیسی بر دوام بتن‌های خودتراکم پرمقاومت در برابر نفوذ یون کلراید ارایه شده است. برای این منظور 5 مخلوط بتنی ساخته شده و آزمایش‌های مختلف شامل آزمایش جریان اسلامپ، T50 و قیف V شکل در حالت تازه و آزمایش‌های مقاومت فشاری، مقاومت الکتریکی سطحی و آزمایش جذب آب حجمی در حالت سخت شده انجام شده است. نتایج آزمایش های بتن تازه نشان می دهند که جایگزینی سیمان پرتلند با سربارۀ کورۀ آهنگدازی سبب کاهش لزجت مخلوط بتن خودتراکم تازه می‌شود و میزان فوق روان کننده ی مصرفی برای رسیدن به روانی معین را کاهش می دهد. همچنین نتایج نشان می‌دهند که کاربرد توام دودۀ سیلیسی و سرباره تاثیر بسیار خوبی در کاهش نفوذپذیری مخلوط های بتنی خود‌تراکم پرمقاومت داشته است؛ بگونه‌ای که در‌نهایت مخلوط حاوی 10 درصد دودۀ سیلیسی و 10 درصد سرباره به‌عنوان مخلوط بتنی با عملکرد مناسب از منظر دوام معرفی شده است.